ophelea1











Ophelea, of het Onbewuste Leven

Ophelea is natuurlijk de ongelukkige, immer tragische geliefde van Shakespeare 's Hamlet.
In mijn werk ligt Ophelea verdronken in een fraaie walshuid van metaal. Rondom haar de verkoolde moerassen van wat haar thuisland was. Uit haar hart stijgt een bloem op; haar liefde, die ook haar ondergang werd. Haar hoofd bevindt zich onder het wateroppervlak: het bewustzijn is weggezakt in waanzin en vergetelheid. De hemel boven haar is bekroond met lelies; die bloemen bij uitstek, die de dood verbeelden.
In 1988 maakte ik dit kunstwerk op de Jan van Eyck Academie, waar het aangekocht werd voor de Jan van Eyck Collectie. Naderhand werd de collectie aan het Academisch Medisch Ziekenhuis Maastricht geschonken, waar het werk tentoongesteld werd.